maart, en nog maar 121 dagen te gaan - Reisverslag uit Lake Stevens, Verenigde Staten van Marije Dam - WaarBenJij.nu maart, en nog maar 121 dagen te gaan - Reisverslag uit Lake Stevens, Verenigde Staten van Marije Dam - WaarBenJij.nu

maart, en nog maar 121 dagen te gaan

Door: Marije van Dam

Blijf op de hoogte en volg Marije

02 Maart 2014 | Verenigde Staten, Lake Stevens

ik zal eerst maar beginnen met afgelopen week: ik ga dinsdag naar de tennis trainingen zodat ik al een beetje de slag te pakken krijg voor de tryouts die maandag beginnen. na een heerlijk avondje tegen een balletje aan the hebben geslagen was Jessica zo lief om mij naar huis te brengen. onderweg naar huis krijg ik een smsje van Kirstie: wat doen al die politie agenten bij jou huis? ik had echt zo iets van, is dit een grap? reageert ze terug: er was iemand neergeschoten!! Jessica en ik rijden mijn straat in en inderdaad, overal politie agenten en nieuwsploegen. blijkbaar was er 3 huizen verderop een overval gebeurt en de 2 overvallers kwamen via de garage binnen. de eigenaar kwam naar de garage en daar trok 1 van de overvallers een geweer, richte op de man en hield hem soort van gegeizeld. de eigenaar wist het geweer te bemachtigen en schoot de overvaller neer. de andere overvaller hebben ze nog niet weten te pakken.

Maar het was wel gek dat ze precies dat huis kozen! het was niet echt een rijk huis en ook best afgelegen, er waren veel betere huizen om te beroven. daarom denkt de politie ook dat er misschien meer aan de hand was, er gingen namelijk geruchten rond dat er een drugshuis hier in de buurt is. ze hebben dus ook een huisbevel aangevraagd om het huis in te Mogen en rond te kijken. maar de politie laat niet veel los dus ik zal het net als iedereen hier in de krant lezen! mijn gastvader was wel op het nieuws, de interviewers moesten namelijk toch wat uitzenden en omdat er nog niet veel te vertellen was gingen ze mensen in de omgeving interviewen. was best geinig om te zien, al die nieuws mensen! Mijn gastouders zijn er nu wel veel meer mee bezig dat de deur continue dicht zit ook al zijn we thuis! moet ik nog even aan wennen, vergeet het nog al vaak:o

de afgelopen maand is er niet spectaculair veel gebeurt, ik ben met mijn gastouders en met Maja naar het Ballet geweest, Sleeping Beauty! dit was echt wel heel mooi om te zien, snap niet hoe die dansers het doen om de hele avond op hun tenen te staan! we waren vantevoren uit eten geweest, dit verliep niet heel soepel. nog in de auto rondrijdend door Seattle konden Gary en Jennine het niet eens worden over waar ze wouden eten en iedere keer als Jennine iets voorstelde en dit een goed idee leek reed Gary gewoon door! ik en Maja snapte er niet echt veel van maar ze raakte beetje geiriteerd met elkaar! uiteindelijk hebben we bij het ballet gegeten, maar omdat we zolaat waren moesten we het echt opschrokken! heb in mijn leven nog nooit zo snel gegeten! want als je niet optijd in de zaal bent doen ze de deuren dicht en dan kom je er niet in tot de pauze. maar het was het allemaal waard want het was echt heel gaaf om mee te maken, en iedereen heel netjes gekleed omdat het toch wel een erg chice gelegenheid is!

het weekend er op zijn we weer richting Seattle gegaan. dit keer omdat we naar de musical Spamelot ofzo gingen. dit keer met wat meer gerichten plannen, we hadden het restaurant al geboekt. dit keer konden we heerlijk rustig van het eten genieten en ondertussen was er ook nog tijd voor conversatie!;) de musical ging over Arthur en de ronden tafel en daar gingen ze de spot mee aan! ik vond het erg grappig en blijkbaar de vrouw achter me ook, die kon niet stoppen met lachen en het was ook nog zo een aanstekelijke lach dat ik en Maja niet anders konden dan meelachen ook al begrepen we sommige grappen niet. het was een hele geslaagde avond! nadat de show was afgelopen stelde Gary voor dat hij de auto zou halen, prima dachten wij, konden wij nog lekker warm binnen staan en hoefde we niet te lopen. na 15 minute werden we zowat de deur uitgezet omdat ze gingen sluiten en aan het opruimen waren, dus wij naar buiten denkend dat het nog maar een minuutje zou duren ofzo. we hadden het mis. blijkbaar had Gary in een andere parkeerplaats gepakeerd als dat ze anders doen waar het dus ook nooit lang duurt, maar dit keer had die voor 1 of andere redden bedacht naar een andere te gaan. het duurde dus ook bijna een uur! maar wij kwamen de tijd wel door, Maja en ik konden er wel om lachen.

oh en heel leuk nieuws voor mij: ik heb een promgroup!! gewoon een groep om mee naar prom te gaan! we gaan een limo of party bus huren en van tevoren lekker uiteten en na afloop gaan we ook wat doen maar daar zijn ze het nog niet over eens. ik weet het, het is pas over 2 maanden ofzo, maar blijkbaar moet je alles al heel vroeg boeken anders is alles vol en kun je bijna niet anders als in je gewone auto door de mcdrive! ik moet binnenkort ook maar even gaan dress shoppen! ik zou vandaag gaan met Heather maar die kon last minute niet meer! oh en ik heb soort van een date geloof ik!
oke hele verhaal: ik liep na de lunch samen met Heather naar ons volgende classroom, creative writing, in the career center (dit is gewoon en lokaal met computers). ik nam plaats naast Heather en keek rond, en daar zat Luis, de nieuw student uit Mexico, alleen! en ik ben natuurlijk zo lief dat ik voorstel om naast hem te gaan zitten, het had er helemaal niks mee te maken dat ik een ietsiepietsie kleine crush op hem heb. het is echt zo een leuke jongen! netjes opgevoed, houdt altijd de deur voor me open, kleed zich netjes en is ook nog eens heel lief en gezellig! Ik en Heather waren nog aan het praten over prom en we moesten hem natuurlijk wel bij ons gesprek betrekken, wel zo nice. dus ik vroeg of die al een promgroup had, hij wist niet wat dit was. dus Heather uitgelegt dat dit gewoon een groep is waarmee je naar prom gaat. dus hij zo van nee dat heb ik nog niet. ik kon het dus ook niet laten om te vragen of die met onze groep mee zou willen. en jahoor dat wou die wel! komt Heather met de bemoeierige mond: Luis, heb je al een date? hij: nee. Heather: oh dan moet je marije vragen! dus hij keert zich naar mij: do you want to go with me? nadat ik eerst Heather een vriendelijke schop onder tafel had gegeven zei ik natuurlijk ja. maar weet niet of die helemaal weet waar die ja op heft gezegd haha, zijn engels is nog niet heel erg goed!! maar we gaan het zien!

kreeg net een smsje van Destiny dat ze onderweg is hierheen! ze komt even een weekendje op bezoek en we gaan morgen even afspreken! helemaal leuk! dit was eigelijk alles wel. oh en ik heb nog een voedsel pakketje van mijn ouders gekregen met heerlijke snoepjes! kan dus weer even van het Nederlandse eten genieten! miss jullie allemaal en nog maar 100 daagjes voordat ik mijn ouders en lieve zusje weer zie en 121 daagjes voordat ik jullie weer zie!! kan haast niet wachten, maar eerst ga ik nog even van mijn tijd hier genieten! love you!!
ps. bedankt voor jullie lieve reacties op het vorige verhaal en super om te horen hoe alles met jullie gaat!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Lake Stevens

Marije

mijn verhaal over mijn exchange year in amerika

Actief sinds 16 Aug. 2013
Verslag gelezen: 267
Totaal aantal bezoekers 8645

Voorgaande reizen:

14 Augustus 2013 - 25 Juni 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: